Luipaardgekko’s

(Eublepharis macularius)

Hoe komt de luipaardgekko aan zijn naam?

De luipaardgekko is één van de ruim 700 soorten uit de familie Geckonidae en ze behoren tot de onderfamilie Eublepharinae. Door de beweegbare oogleden heeft de luipaardgekko als geslachts naam Eublepharis. (Eublepharis betekent echt ooglid). De naam Macularius betekent gevlekt.

Beschrijving:

Luipaardgekko’s kunnen tot 25 cm lang worden en leven in halfdroge tot droge gebieden (Oostelijk Iran, Zuidoostelijk Afghanistan, Pakistan en het noordwesten van India). Het lichaam is bedekt met kleine schubben en bultjes, de buik is lichtgekleurd. De staart van de luipaardgekko is net iets korter dan de romp en de kop samen. Als deze dieren volwassen zijn kunnen ze tot 60 gram wegen, maar omdat ze veel vet in hun staart opslaan kunnen ze al gemakkelijk veel meer wegen.  Luipaardgekko’s zijn ideale dieren voor de beginnende gekkohouder. Ze stellen niet veel eisen aan de verzorging en er is goed mee te kweken. Je kunt veel van deze dieren leren en met wat geduld kun je ze ook heel tam maken.

Geslachtsonderscheid

Ongeveer een half jaar nadat een luipaardgekko uit het ei is kun je het geslacht bepalen. Let hierbij bijvoorbeeld op de verdikte staartwortel bij de mannetjes waar de dubbele penis goed te zien is (hemipenis), ook hebben mannetjes een bredere kop en zijn steviger gebouwd dan de vrouwtjes. Je kunt geslachtsonderscheid ook maken door bij de mannetjes te kijken naar de pre-anale sporen. Dit zijn vergrootte schubben bij de anaalstreek van het mannetje dat in een V-vorm loopt.

Foto mannetje binnenkort online.

Terrarium

Als je een Luipaardgekko wilt kopen heb je natuurlijk eerst een terrarium nodig. Dit terrarium moet een type woestijn krijgen omdat deze dieren leven in droge gebieden. Het is belangrijk dat iedere gekko een eigen grot heeft waar hij zich in kan terugtrekken en om zich veilig te voelen. Door meerdere grotten te maken voor je gekko’ s zullen ze zich ook meer laten zien. Dit omdat ze zich veiliger voelen. Als bodem kun je zand gebruiken of andere bodemdekking. Er zijn veel verschillende bodemdekkingen te koop, vraag bijvoorbeeld eens bij een reptielenzaak wat ze aanbevelen. Zorg ervoor dat er voldoende warmte is, Dit kun je doen door warmtelampen of warmtematten. Let erop dat je de lamp niet in het midden van het terrarium hangt, maar aan een kant van het terrarium. Zo kunnen de Luipaardgekko’s zelf kiezen waar ze gaan liggen(aan de ene zijde waar het wat warmer is, of aan de andere zijde waar het wat kouder is). Ook is het belangrijk dat er een vochtige plek in het terrarium komt waar de vrouwtjes hun eitjes kunnen deponeren of waar ze kunnen vervellen. Verder kun je de inrichting van het terrarium naar eigen smaak inrichten. Je kunt het simpel houden met plastic bakjes als grotten, maar je kunt ook mooie grotten kopen, stenen en plantjes gebruiken. Het is net wat je zelf mooi vind.

Voeding

Krekels: Dit wordt meestal als hoofdvoer gebruikt en je kunt het in bijna iedere reptielenzaak kopen. Het is belangrijk dat ze een hoge voedingswaarde hebben, dit kun je bereiken door de krekels op een gezond dieet te zetten. De meest gegeven krekel is de huiskrekel (Acheta Domestica)

Sprinkhanen: Sprinkhanen zijn ook zeer goede voeding, het is helaas wel jammer dat je ze meestal moeilijk lang in leven kunt houden. Ook is het jammer dat ze wat duurder zijn in de aanschaf.  Sprinkhanen zijn makkelijk te vangen voor je luipaardgekko, je zult deze zonneaanbidders veel onder de spot van je terrarium kunnen zien zitten.

Meelwormen: Dit diertje wordt enkel 2 cm groot, springt niet en rent ook niet weg. Je kunt meelwormen aan je luipaardgekko aanbieden door ze in een bakje te doen met een overslaande rand aan de bovenkant, deze kun je bij de reptielenzaken kopen. Zo kan je luipaardgekko ervan eten wanneer hij wil.

Wasmotlarve: Wasmotlarven zijn zeker niet geschikt als hoofdvoedsel, ze zijn erg vet. Deze kleine wormen van maximaal 2 cm zijn als het waren een soort snoepje voor je luipaardgekko, je kunt ze af en toe eens aanbieden.

Kakkerlakken: Kakkerlakken zijn gemakkelijk te kweken, ze kunnen lang zonder vocht, eten en stellen niet te veel eisen. Ze zijn zeer populair aan het worden als hoofdvoer, mits je de goede soort hebt. De Blaberus craniifer en Blaptica dubia zijn perfecte voedseldieren.

Nestmuizen: Deze worden vooral aan vrouwtjes gegeven, dit omdat ze veel calcium bevatten. Vrouwtjes die net hun eitjes hebben gelegd zijn vaak veel calcium kwijt geraakt aan de eierschaal. Dit kan weer aangevuld worden door nestmuisjes te voeren. Nestmuisjes zijn zeker geen geschikt hoofdvoer. Geef je luipaardgekko’s af en toe eens een nestmuisje.

Water: Het is belangrijk dat er iedere dag schoon water voor de luipaardgekko’s is. Verschoon daarom iedere dag het water in je waterbakje in het terrarium.

Supplementen: Dit zijn calcium en vitaminenpreparaten. Je kunt dit in de reptielenzaken kopen en er je voedingsdieren mee bepoederen. Het is belangrijk dat je dit doet omdat je luipaardgekko anders calcium en vitaminen tekort zou kunnen krijgen. Omdat ze natuurlijk nooit in gevangenschap hetzelfde dieet zouden kunnen krijgen als wilde luipaardgekko’s. Nestmuisjes hoef je niet te bepoederen omdat deze al genoeg calcium bevatten.

Kweek

De basis is natuurlijk een man en een vrouw. Je moet goed het geslacht onderscheiden, dit omdat je geen 2 mannen in 1 terrarium kunt houden (dit wordt vechten om de vrouwtjes en territorium). Meerdere vrouwtjes is niet slecht, het wordt juist aangeraden om meerdere vrouwtjes bij 1 man te zetten! Je zult ervoor moeten zorgen dat er een vochtige plek in het terrarium is waar de vrouwtjes hun eitjes kunnen deponeren.

Nadat de vrouwtjes hun eitjes hebben gedeponeerd moeten de eitjes in een broedstoof gelegd worden. Je kunt verschillende broedstoven kopen van heel simpel tot high-tec met alles erop en eraan. Hier moeten de eitjes ongeveer 6 weken in liggen totdat ze uitkomen. De temperatuur in de broedstoof heeft in de eerste 2 tot 3 weken gevolgen voor het geslacht. Bij 27 tot 28°C komen er vooral vrouwtjes uit het ei. Bij 30,5°C zijn de helft vrouwtjes en de helft mannetjes. Bij 32°C komen er dan weer hoofdzakelijk mannen uit het ei.

De jonge gekkotjes kun je in een eenvoudig klein terrarium huisvesten, met keukenpapier op de bodem, dit omdat zand niet geschikt is bij jonge luipaardgekko’s. Omdat het nog geen goede jagers zijn kunnen ze misgrijpen naast de prooi waardoor ze in het zand happen en dit kan weer verstoppingen tot gevolg hebben. Verder grotjes van omgekeerde plastic bakjes met een gat erin. Ook een bakje met water en een bakje met calcium is niet overbodig! Zeker een bakje met water niet. De jonge gekkotjes stellen niet veel eisen. De eerste week teren de jonkies op hun eierdooier, nadat ze 1 keer verveld zijn kun je ze kleine krekels aanbieden. Deze mogen iedere dag gegeven worden en uiteraard bepoederd.

Ziektes

Stress: Dit wordt niet echt beschouwd als een ziekte, maar je luipaardgekko kan er wel ziek van worden. Agressief gedrag en eetstoornissen zijn aan de orde van de dag. Je kunt stress voorkomen door je terrarium op een rustige plek in huis te zetten, niet naast een deur of op een plek waar veel gelopen wordt. Als je Luipaardgekko stress heeft dan is de enige oplossing “rust geven”. Hou hierbij het eetgedrag en de uitwerpselen goed in de gaten.

Diarree: Dit zijn natte uitwerpselen met onverteerde voedseldieren en vaak ook bloed. Je gekkotje kan dit krijgen door een bacterie in het darmstelsel. Als je dit constateert bij je gekko wacht dan niet en raadpleeg  een dierenarts (let wel op dat het een dierenarts is die ook gespecialiseerd is in reptielen) Op internet zijn verschillende adressen te vinden waar je terecht kunt,  en laat een onderzoek uitvoeren. Als je het negeert dan is het als gevolg meestal de dood.

Rachitis: Dit is het gevolg van een tekort aan mineralen en vitamine D3 welke nodig zijn voor de opbouw van het skelet. Je kunt vaak niet zien dat hier een tekort aan is! Symptomen van een tekort zijn onder andere: eieren die niet uitkomen, slechte eieren, moeilijk kunnen bewegen, misvormde poten, kaken en onderarmen. Deze ziekte is ongeneeslijk!

Pneumonie: Pneumonie is longontsteking, welke vaak ontstaat door tocht. Zet je terrarium dus niet op een plek waar het tocht.

Autonomie: Dit betekent dat de luipaardgekko zijn staart afwerpt als er gevaar dreigt of hij wordt aangevallen. Het is niet echt een ziekte maar de luipaardgekko kan er wel ziek van worden. Als dit gebeurt zorg dan dat je de gekko in een apart terrarium zet met keukenpapier op de bodem (geen zand hierdoor kan de wond gaan ontsteken) en te allen tijde vers water. In de staart van de gekko zitten veel reserves opgeslagen. Het is geen ramp als een gekko zijn staart afwerpt in gevangenschap, omdat je de gekko regelmatig voedsel kan aanbieden groeit de staart langzaam weer terug maar niet zo mooi als dat hij eerst was.

Stomatitis: Dit word ook wel mondrot genoemd en is een geelachtige vocht in de mond. Dit is te bestrijden met antibiotica. Ook met deze ziekte is een bezoek aan de dierenarts geen overbodige maatregel.

Abcessen: Dit zijn knobbels met pus en treden op wanneer het dier een lage weerstand heeft. Laat dit behandelen door een dierenarts! Of als je zelf een beetje handig bent, de spullen hebt en het denkt te kunnen: dan kun je met een schone scalpel de knobbel voorzichtig open snijden en het pus verwijderen met een wattenstaafje. Smeer daarna de wond in met betadine-jodium en plaats het dier in een apart terrarium met keukenpapier. Laat hierna het dier goed rusten.

Wetgeving

Van de cites wet die in Europa van kracht is vallen luipaardgekko’s onder bijlage D. Dit houdt in dat de dieren vrij verhandeld mogen worden.

Hier vind je meer informatie over de Cites wet.
http://www.cites.org/

Copyright © Reptiko